"Νέα αρχή"

Αν ο Αύγουστος έχει κάτι που σε πολλά άτομα δίνει μια μελαγχολική αίσθηση, που έχει να κάνει και με το τέλος της ανέμελης περιόδου του καλοκαιριού, τότε ίσως είναι μια ευκαιρία να αναφερθούμε σε «νέες αρχές»…

1. Ποιες προϋποθέσεις έχει μια «νέα αρχή»;

2. Πόσες «νέες» αρχές δικαιούται κάποιος;

3. Πόσα πράγματα μπορεί να κρατήσει από το «παρελθόν»;

4. Μπορούμε να αλλάξουμε, τελικά, το μέλλον μας αλλάζοντας το παρόν;

Υπάρχουν στιγμές της ζωής μας, που νιώθουμε πιο έντονα την ανάγκη να «αποτινάξουμε» πράγματα από πάνω μας, να κάνουμε ριζικές αλλαγές… Τέτοιες στιγμές, μπορεί να πιστεύουμε ότι, κρατώντας τη μέγιστη απόσταση από κάποια γεγονότα και πρόσωπα, έτσι θα αλλάξουν τα συναισθήματά μας, θα γιατρευτούν παλιές πληγές, ίσως αλλάξει και το μέλλον…

1. Εν μέρει, μια οποιαδήποτε αλλαγή, μπορεί να προσφέρει την αίσθηση μιας «νέας αρχής»… Η προϋπόθεση μιας ουσιαστικής νέας αρχής που αφορά και τον εσωτερικό μας κόσμο, είναι, το να σταματήσουν άμεσα οι δυσλειτουργικές συμπεριφορές με τις οποίες ενδεχομένως χειριζόμαστε τις καταστάσεις και να αντικατασταθούν από πιο λειτουργικούς τρόπους. Τέτοιες προϋποθέσεις αποτελούν οι (προσ-)θετικές συμπεριφορές όπως, ο διάλογος που δεν περιέχει κριτικές, η ειλικρίνεια, η συγχώρεση, η επανόρθωση…

2. Δικαιούμαστε απεριόριστες «νέες αρχές»... Με την προϋπόθεση ότι, μόνο αφού σταματήσει η επανάληψη μιας δυσλειτουργικής συμπεριφοράς μπορούμε να κάνουμε λόγο για το ξεκίνημα της αποκατάστασης των συνεπειών της ή/ και την πρόληψη άλλων παρόμοιων συμπεριφορών…

3. Μοιάζει αντιφατικό, ωστόσο, σε μια «νέα αρχή», είναι σημαντικό να κρατάμε πράγματα από το παρελθόν… Εάν επιχειρήσουμε πολλές αλλαγές μαζί, θα είναι πιο δύσκολο να φτάσουμε σύντομα στα πρότυπα που επιθυμούμε, αφού γενικά παίρνει χρόνο το να κατατοπιζόμαστε στα νέα δεδομένα… Καλύτερα να μην προτιμούνται οι αλλαγές που γίνονται με απόρριψη. Επίσης, καλό είναι ανά διαστήματα να επανεξετάζεται με ουδέτερο προς θετικό βλέμμα η αξία των προσώπων, των αντικειμένων, των εμπειριών και των γεγονότων της ζωής, αφού, για να είμαστε και να νιώθουμε καλά, είναι σημαντικός ο τρόπος με τον οποίο προσλαμβάνουμε την πραγματικότητα.

4. Πάντα μπορούμε να αλλάξουμε κάτι, αρκεί η προσπάθεια να είναι σταθερή. Αν η ανάγκη για «νέα αρχή» έχει προκύψει από προσωρινή πίεση ή δυσφορία που νιώθει κάποιο άτομο, τότε, στη «νέα αρχή» του, είναι πιθανόν να στηρίζει πολλές ελπίδες για άμεση καλυτέρευση της κατάστασης. Στην πραγματικότητα, η καλυτέρευση των καταστάσεων χρειάζεται αρκετό χρόνο (και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι, σε αυτό το διάστημα, τα πράγματα πάνε μόνο προς τα εμπρός χωρίς «πισωγυρίσματα»…) Γι' αυτό, είναι σημαντικό να υπάρχουν καλά πρότυπα και πρόσωπα υποστήριξης που μπορούν να ενισχύσουν την πίστη ότι, παρά τα οποιαδήποτε εμπόδια, το άτομο έχει κάνει μια καλή επιλογή και οδεύει προς το σωστό δρόμο…

Δεν μπορώ να πω ότι τοποθετούμαι εντελώς κατά των αλλαγών που θεωρούνται «μεγάλες»... Αυτές, όμως, χρειάζονται πάντα καθαρό μυαλό για το σχεδιασμό τους. Στις περιπτώσεις «μεγάλων» αλλαγών και ρίσκων, τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα: ο ψυχικός κόσμος, έχει τους δικούς του νόμους, χαρακτηριστικό που καθιστά δύσκολη την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων τους (θετικών και αρνητικών) σε όλα τα επίπεδα, ακριβώς επειδή το αίτιο και το αιτιατό που αφορούν τα συναισθήματα έχουν την τάση να μην εμφανίζονται ταυτόχρονα…

Θα έλεγα ότι, σαν ένα κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες, λειτουργούν οι μικρές αλλαγές, ιδιαίτερα όταν αυτές διανθίζουν τα ρεπερτόρια που είναι προσεκτικά «χτισμένα» με ποιοτικές εμπειρίες και έχουν σταθερά σημεία αναφοράς…

«Μη μου μιλάς…», λοιπόν, «…για καλοκαίρια» και σκέψου τις μικρές αλλαγές για τη νέα σεζόν… Έτσι, η κάθε μέρα μπορεί να είναι μια ευκαιρία για μια «νέα αρχή», δίνοντας πληρότητα και αισιοδοξία…

Χ. Κ.