Ο Εθελοντισμός είναι σίγουρα τρόπος
ζωής… Μια περίπτωση εθελοντισμού είναι να συμπληρώνεις αυθόρμητα
το κομμάτι που νιώθεις ότι υποστηρίζει
το ρόλο για τον οποίο αμείβεσαι… Γενικά, είναι σαν να κάνεις φιλοσοφία με πράξεις:
διαπραγματεύεσαι ταυτόχρονα το «είναι»
και το «δει»… Όταν νιώθεις αδύναμος, ο
εθελοντισμός σου ανοίγει δρόμο να
πηγαίνεις απέναντι και βλέπεις τον
εαυτό σου δυνατό, κι όσο προχωράς πιο
μέσα, σου επιτρέπει να βλέπεις το
λαβύρινθο από πάνω…
Από την άλλη πλευρά, οι εμπειρίες μας
σε σχέση με την προσφορά στους άλλους,
όσο άδολα/ ξεκάθαρα κίνητρα κι αν έχουμε,
περιλαμβάνουν σε καθημερινή βάση
αμφιβολίες, παράπονα και απογοητεύσεις,
επειδή, έχουμε να κάνουμε με άλλους
ανθρώπους κι οι άνθρωποι έχουμε πάντα
τα γεγονότα της ζωής μας που δεν μας
αφήνουν να είμαστε συντονισμένοι
σαν «μηχανές». Στην αρχή, στρέφεσαι στον
εθελοντισμό για να απαντήσεις στα
υπαρξιακά σου ερωτήματα και, πάνω που
νιώθεις καλά, βρίσκοντας ένα πιο σταθερό
έδαφος να πατάς, με την ψευδαίσθηση
σχεδόν σαν κορυφής, η πέτρα κυλά πάλι
από την κορυφή του βουνού*... (Κάπου εκεί
ανάμεσα αρχίζεις να διακρίνεις το νόημα:
δεν γίνεται να είναι την κάθε μέρα όλα ίδια
κι αυτό σου επιτρέπει να χαίρεσαι, ως
δώρα, τις εκπλήξεις…)
Τις λίγες στιγμές που νιώθω ότι κρατάω
καλά αυτό το νόημα, η βεβαιότητα/ σοφία
που θα ήθελα να μοιραστώ από τη συνεργασία
μου με άλλους εθελοντές περιλαμβάνει
τα παρακάτω:
-
Ότι ο εθελοντισμός χρειάζεται αγάπη με φαντασία αλλά και πνευματικότητα με πειθαρχία,
-
ότι ο εθελοντισμός αποτελεί πολιτική εξάπλωσης των δεσμών αγάπης και φιλίας όχι μόνο μεταξύ ατόμων αλλά και μεταξύ ομάδων,
-
ότι μέσα από τον εθελοντισμό προκύπτουν ρόλοι & γνώσεις που είναι περιουσία για τις κοινότητες επειδή μπορούν να αξιοποιηθούν σε περιπτώσεις κρίσεων και
-
ότι η οπτική «όλοι είναι χρήσιμοι» παραμένει το πολυτιμότερο εφόδιο που κέρδισα στις σπουδές μου (κι αυτό σημαίνει ότι οι όποιες δυνατότητες πολλαπλασιάζονται και οι όποιες αμφιβολίες ελαχιστοποιούνται όσο περισσότεροι πρωταγωνιστές προστίθενται…)
Χριστίνα
Καλαβρή,
Ψυχολόγος
με ειδίκευση Εγκληματολογίας,
Απόφοιτη
Παντείου Πανεπιστημίου
*Η
οικεία παρομοίωση με το Σίσυφο πάντα
μου άρεσε και τώρα μπορώ να τη
χρησιμοποιώ με περισσότερη αυτοπεποίθηση
επειδή πρόσφατα την άκουσα από μια
εξαίρετη συνάδελφο σε μια ιδιαίτερα
εποικοδομητική Ημερίδα Υπαρξιακής
Συστημικής Σκέψης…
