Θα ήθελα, πρώτα απ’ όλα, να
διευκρινίσω ότι, στο άρθρο αυτό, αναφερόμαστε σε καθημερινές αρνητικές σκέψεις
που κάνουμε όλοι μας λίγο-πολύ... Επίσης, η υγιής ψυχολογική κατάσταση είναι συνυφασμένη
με την ικανότητα της αρκετά αποτελεσματικής διαχείρισης του καθημερινού άγχους, όχι με το να μην έχουμε άγχος!
Παρόλα αυτά, για τις επαναλαμβανόμενες αρνητικές σκέψεις, που διατηρούνται για μεγάλα χρονικά
διαστήματα, εμποδίζουν το άτομο στις καθημερινές υποχρεώσεις ή στις
σχέσεις του ή/ και συνοδεύονται από άγχος που το άτομο δεν μπορεί να το
διαχειριστεί, δεν αρκούν τα βήματα αυτοβοήθειας που προτείνουμε σε αυτά τα άρθρα, αλλά χρειάζεται ειδική επαγγελματική συμβουλευτική.
Τι συμβαίνει, όμως, με τις
αρνητικές σκέψεις;
Ίσως μοιάζουν εξίσου “αληθινές”
με όλες τις άλλες σκέψεις που κάνουμε… Συχνά, οι αρνητικές σκέψεις, είναι σαν
να κάνουν μονολόγους ή διαλόγους… Μοιάζουν λογικές, συνετές, πιθανές… Αλλά
αποτελούν, ταυτόχρονα, “βάρος” για τα άτομα... Οι αρνητικές σκέψεις και οι
φόβοι, παρουσιάζονται σαν τη Λερναία Ύδρα... Ξεπερνάς έναν φόβο και μετά ο
κίνδυνος μοιάζει διάχυτος, σαν να ξεφυτρώνουν πολλά “κεφάλια” του ανεξέλεγκτα…
Στην πραγματικότητα, ο εγκέφαλος,
επηρεάζεται από τη χημεία των αρνητικών σκέψεων και ως συνέπεια αυτής της
κατάστασης, ιδίως όταν αυτή συνεχίζεται ή/ και συνδέεται με ποικίλα στρεσογόνα
περιστατικά της ζωής, είναι πιθανό να προσλαμβάνουμε με αρνητικό τρόπο τα
ουδέτερα ερεθίσματα, κατάσταση η οποία έχει επιπτώσεις και στις συμπεριφορές
μας… Οι αρνητικές σκέψεις, φαίνεται ότι στοχεύουν να υποτιμήσουν τις μικρές
χαρές και μαζί με αυτές και τις θετικές προσδοκίες… Και μας αφήνουν να
πιστεύουμε ότι οι χαλαρωτικές στιγμές είναι ανούσιες, ότι αυτό που μας
συμβαίνει είναι “φυσικό” ή ότι δεν μας αξίζει κάτι άλλο…
Αρκούν μερικά μικρά αλλά
καθημερινά βήματα για να βγούμε από το “σπήλαιο των αρνητικών σκέψεων”. Γι’
αυτό, τις αρνητικές σκέψεις, καλύτερο είναι να τις παλεύουμε με πράξεις: Να
σιγομουρμουρίσουμε το αγαπημένο μας τραγούδι, να περπατήσουμε ένα τετράγωνο πιο
μακριά απ’ όσο συνήθως, να αναζητήσουμε τους ήχους της φύσης, να επιμείνουμε σε
ό,τι έχουμε σχεδιάσει να κάνουμε, να προετοιμαστούμε με ευχαρίστηση γι’ αυτά που
περιλαμβάνει η επόμενη μέρα μας και να αφήσουμε τους άλλους να μας κάνουν
εκπλήξεις μέσα στο πρόγραμμά μας ή εκτός αυτού…
Θα μπορούσε να συνεχίζεται η ζωή
στο “σπήλαιο των αρνητικών σκέψεων”… Ή να προχωρούσαμε ακόμη πιο βαθιά στο
σπήλαιο, αντί να θυμώνουμε με όσους προσπαθούν να μας δείξουν το φως, επειδή
μας βγάζουν από τη βόλεψή μας κι έτσι κάνουν τα μάτια μας να πονάνε… Στο
σπήλαιο, ίσως θα ζούσαμε προστατευμένοι από τα θηρία ή/ και από τα καιρικά
φαινόμενα… Μα τότε, τα σώματά μας θα σκέβρωναν από την έλλειψη του Ήλιου και τα
μάτια μας δεν θα μάθαιναν ποτέ να βλέπουν τα χρώματα…
Αλλά η δυσφορία που νιώθουμε
για τις αρνητικές σκέψεις αποδεικνύει ότι είμαστε, τελικά, φτιαγμένοι, για να
αντιλαμβανόμαστε και να χαιρόμαστε το φως…
Χ. Κ.
Μπορείτε επίσης να δείτε πάλι το... Πράξεις VS σκέψεις, μέρος πρώτο: "ασπίδες στο άγχος"
Η ζωή είναι... ένα εργαστήριο...
Το να νιώθουμε καλά, εξαρτάται από τους παράγοντες που μας επιτρέπουν να κάνουμε αυτά που "πρέπει" και αυτά που επιθυμούμε αλλά και από τους παράγοντες που μας παρεμποδίζουν από το να κάνουμε όλα αυτά που μας επιτρέπουν να είμαστε οι εαυτοί μας. Γενικά, όμως, η ζωή, είναι πράξεις! Είναι σαν ένα εργαστήριο, όπου μαθαίνεις τα πάντα με την πρακτική και είσαι αυτό που θέλεις να είσαι, επειδή το επιβεβαιώνεις, με τις ανάλογες πράξεις, καθημερινά.
Η συνέχεια στο...
