Σε άρθρα του ιστολογίου, έχουμε κάνει αναφορές στο τακτ και τις "προστατευτικές" του ιδιότητες στις καθημερινές σχέσεις. Παρακάτω, ακολουθούν προσωπικές απόψεις, σχετικές με τις θεραπευτικές ιδιότητες του τακτ...
Κάποιες φορές, τα άτομα καλούνται σε ρόλους φροντιστών/ περιθαλπόντων, για πιο μικρά ή πιο μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Ουσιαστικά, πρόκειται για το ρόλο του συνεργάτη ενός άλλου ατόμου, με το οποίο συμπορευόμαστε για μια περίοδο προκειμένου το άλλο άτομο, να συντηρήσει και να ενισχύσει τις δεξιότητές του, αυξάνοντας το εύρος των επιλογών και μεγιστοποιώντας τις δυνατότητες για αυτονομία.
Ουσιαστικά, πρόκειται για το ρόλο του συνεργάτη ενός άλλου ατόμου, με το οποίο συμπορευόμαστε για μια περίοδο προκειμένου το άλλο άτομο, να συντηρήσει και να ενισχύσει τις δεξιότητές του, αυξάνοντας το εύρος των επιλογών και μεγιστοποιώντας τις δυνατότητες για αυτονομία.
Ως "συνεργάτες", λοιπόν, πολύ συχνά εντός των φυσικών σχέσεων, τα άτομα συμπεριφέρονται δίνοντας περισσότερη έμφαση στο τακτ, δηλαδή με περισσότερη ευαισθησία στην αναγνώριση της μοναδικότητας του άλλου και σεβασμό, χωρίς να διατυπώνουν αρνητικές κριτικές. Ταυτόχρονα, αυτό που βοηθά τους συνεργάτες, είναι το να βρίσκονται σε μια διαδικασία βελτίωσης της ικανότητας αποκωδικοποίησης "μηνυμάτων" της άλλης πλευράς, τα οποία δηλώνουν άγχος και ένταση, προλαμβάνοντας το να βρεθεί σε δυσάρεστη συναισθηματικά κατάσταση το άλλο άτομο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, "χτίζουμε" πάνω σε ποιοτικές δραστηριότητες, με βάση τι είναι ενδιαφέρον και ελκυστικό για το άλλο άτομο. Επομένως, το ..."κομμάτι μας", είναι σαν ένα "συμφωνικό" κομμάτι, προκύπτοντας ως αποτέλεσμα συνθετικής διαδικασίας, όπου μπορούν να προκύψουν δημιουργικοί συνδυασμοί, χωρίς η μια οπτική να έρχεται σε αντιπαράθεση με την άλλη...
Χ. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου